گلستان سعدی

معرفی کتاب گلستان سعدی:

گلستان سعدی یکی از آثار شاعر نامدار ایرانی مشرف الدین‚ مصلح بن عبدالله شیرازی می باشد که در قرن هفتم هجری می زیست. این کتاب توسط انتشارات نگاران قلم با تصحیح محمد علی فروغی به چاپ رسیده است. نشر نگاران قلم کتاب گلستان سعدی بعلاوه بوستان سعدی و غزلیات سعدی را در دو قطع وزیری و جیبی به چاپ رسانده است و همینطور خط استفاده شده در این کتاب خط کامپیوتری می باشد تا علاقه مندان به مطالعه این کتاب به راحتی بتوانند از آن استفاده کنند.

درباره کتاب گلستان سعدی:

گلستان سعدی به اعتقاد بسیاری از اندیشمندان مهمترین کتاب نثر در ادبیات فارسی است که دارای هشت باب است که به شیوه ی نثر مسجع به رشته ی تحریر در آمده است. مسجع در ادبیات فارسی به معنای آهنگین است به طوری که نوشته ها دارای ریتم خاصی هستند. نام های هشت باب کتاب گلستان سعدی عبارتند از:در سیرت پادشاهان ‚در اخلاق درویشان‚ در فضیلت قناعت‚ در فواید خاموشی‚ در عشق و جوانی‚ در ضعف و پیری‚ در تاثیر تربیت و در آداب صحبت که همگی به گونه ای نگاشته شده اند که با داستان روایتگری شده است و پند های اخلاقی خود را در قالب حکایت بیان می کنند. در برخی از این حکایات ما شاعر را حاظر و ناظر در صحنه می بینیم و در برخی از موارد شخصیت های خیالی به چشم می خورند بعلاوه داستان برخی از حکایات‚ اتفاقات پیش آمده و برخی بر اساس تخیلات شاعر است. در این کتاب ما هیچ سر نخی از این موضوع نمی بینیم که شاعر در حال تذکره نویسی و یا تاریخ نگاری باشد بلکه در کتاب گلستان سعدی بیش از همه وضعیت فرهنگی و اجتماعی آن جامعه و رفتار و کردار انسان ها مورد بررسی قرار می گیرد. جالب است بدانید که گلستان پس از بوستان نگارش شده و چند ماه بیشتر نیز طول نکشید که سعدی این کتاب را نیز به باقی آثار خود اضافه کرد و با نوشتن بوستان و گلستان نام خود را بر سر زبان ها انداخت و در رده ی شعرای بزرگ فارسی جای گرفت.

زندگینامه نویسنده ی کتاب گلستان سعدی:

شاعر و نویسنده ی نامدار زبان فارسی مشرف الدین‚ مصلح بن عبدالله شیرازی که تخلصش سعدی است. از سال تولد او اطلاعات دقیقی در دست نیست ولی گمانه زنی ها بیشتر بر آن است که در اوایل قرن هفتم چشم به جهان گشود. او در سنین جوانی در مدرسه نظامیه بغداد به فراگیری ادب‚ تفسیر ‚فقه‚ کلام و حکمت پرداخت _پس از آن به چندین نقطه سفر کرد که از آن ها می توانیم شام‚ مراکش‚ حبشه و حجاز را نام ببریم. او پس از بازگشت به شیراز‚ به نوشتن آثار بی بدیل خود همت گمارد و توانست در سال 655 بوستان سعدی و یا سعدی نامه را به اتمام برساند و همزمان که تدوین و ویرایش بوستان را تمام کرد شروع به نثر در آوردن گلستان کرد. او در کنار کتاب گلستان سعدی و بوستان خود آثار دیگری نیز دارد: قصیده ها‚ قصاید عربی‚ غزلیات ‚قطعات‚ ترجیع بندها‚ رباعیات و مقالاتی که همگی در یک جلد به نام کلیات سعدی جمع شده اند. همانطور که از سال تولد او اطلاعات دقیقی در دست نیست از سال وفات او نیز گزارشات دقیقی ارائه نشده و حدودا تاریخ وفات او را بین سال های 690 الی 694 می دانند. آرامگاه سعدی (سعدیه) در شهر شیراز واقع شده است و تبدیل به یکی از مکان هایی شده که یاد آور تاریخ بلند زبان فارسی است.

در این قسمت یکی از حکایات کتاب گلستان سعدی را می خوانیم:

هرمز را گفتند:

_وزیران پدر را چه خطا دیدی که بند فرمودی؟

گفت:

_خطایی معلوم نکردم و لیکن دیدم که مهابت من در دل ایشان بیکران است و بر عهد من اعتماد کلی ندارند ترسیدم که از بیم گزند خویش آهنگ هلاک من کنند پس قول حکما را کار بستم که گفته اند:

از آن که از تو ترسد بترس ای حکیم

                                             وگر با چون او صد بر آیی به جنگ

از آن مار بر پای راعی زند

                                             که ترسد سرش را بکوبد به سنگ

نبینی که چون گربه عاجز شود 

                                             بر آرد به چنگال چشم پلنگ