دایره المعارف مصور فیلم از هالیوود تا بالیوود

معرفی کتاب دایره المعارف مصور فیلم:

دایره المعارف مصور فیلم از هالیوود تا بالیوود منتشر شده از انتشارات سایان می باشد. که به دست رونالد برگان تالیف شده و ترجمه ی این کتاب را رحیم قاسمیان به عهده داشته است. این کتاب دایره المعارف جامع ای از چگونگی تولد سینما تا به قدرت رسیدن این هنر هفتم و تاثیر گذاریش بر دنیا سخن می گوید از انواع فیلم ها و ژانر ها تا انیمه ها و انیمیشن ها و چگونگی به وجود آمدن آن ها. با خواندن دایره المعارف مصور فیلم با تاریخچه ی سینما‚ چگونگی ساخته شدن فیلم ها‚ ژانر های سینمایی‚ سینمای جهان‚ کارگردانان برتر و همینطور 100 فیلم برتر تاریخ آشنا می شویم.

درباره کتاب دایره المعارف مصور فیلم:

در آمریکا سـینما در دهه ی ۱۸۹۰ با دستگاه های کینه توسکوپ یک سنتی آغاز شد. کافی بود يك سـکه درون حفره می انداختید و سپس از درون چشمی دستگاه تصاویر رگه دار و دانه دانه را تماشا می کردید. در آن موقع، این رسانه ی جدید به بزرگترین صنعت سرگرمی شناخته شده ی جهان بدل شد و به تدریج در سده ی بیستم در قالب یك فرم هنری جدید تكوین یافت. طبق اطلاعات کتاب دایره المعارف مصور فیلم از هالیوود تا بالیوود‚ فیلم های سينمایی از همان نخستین روزها، واقعیت گریزی و قصه های پرشور عاشقانه را برای میلیون ها نفر در سراسر جهان به ارمغان آوردند. سینما قالیچه ی پرنده ای بود که تماشاگران را از واقعیت های دشوار زندگی دور می کرد. فیلم های سینمایی، در سال های ركود بزرگ اقتصادی آمریکا در اوایل دهه ی ۱۹۳۰، نوش داروی جامعه و در سال های جنگ دوم جهانی تسکین دهنده ی مردم بودند و در دهه های پس از آن کماکان جامعه را از واقعیت های روز دور نگاه می داشتند. هالیوود در ایالت کالیفرنیا که به کارخانه ی {رؤیاسازی} معروف شده بود، عرضه کننده ی چیزهایی بود که به واقع رویاها از آن ساخته می شوند. هالیوود از دهه ی ۱۹۲۰ بر صنعت سینمای جهان سلطه ای انکار ناپذیر یافته، اما تنها {بازیگر} این بازار واقعی جهانی نیست. بر اساس اطلاعات کتاب دایره المعارف مصور فیلم از هالیوود تا بالیوود آن چه سبب می شود سینما را جهان گسترترین هنر بدانیم، دامنه ی گسترده ی فیلم هایی است که از بیش از پنجاه کشور جهان به بازارهای جهانی راه می یابند فیلم هایی که به اندازه ی فرهنگ های پدیدآورندگانشان، گوناگون و متنوع اند. هر سال که می گذرد، کشورهای بیشتری که پیش تر به فیلم سازی شان التفاتی نمی شد، محصولاتی تولید می کنند که در کانون توجه بینندگان سراسر جهان قرار می گیرد. همانطور که از کتاب دایره المعارف مصور فیلم از هالیوود تا بالیوود مشخص است تردیدی نیست که در چند دهه ی گذشته، سینمای خلاق از حوزه ی آمریکا و اروپا فراتر رفته است و دامنه اش به آسیای مرکزی و شرقی کشیده شده و به کشورهای در حال توسعه رسیده است. یک نمونه ی خيره کننده اش ایران و سینمای شگفت انگیزش است.کشورهای آفریقایی شاهد ظهور فیلم سازانی با تخیلی منحصر به فرد بوده اند، از جمله عثمان سمبن و سليمان سيسه. کشورهای چین، هنگ کنگ، تایوان و کره ی جنوبـی نیز فیلم هایی با کیفیت بصری خارق العاده و مضامینی جذاب خلق کرده اند. از سوی دیگر، سينمای کشورهای اسپانیا و آمریکای لاتین نیز شاهد اوج گیری دوباره بوده است. بر اساس کتاب دایره المعارف مصور فیلم از هالیوود تا بالیوود دانمارک که از دوره ی کارل در ایر، فیلم ساز بزرگ، فیلم سازی اش مطرح شد، در اواخر دهه ی ۱۹۸۰ شاهد یک نوزایی بود. مرز میان سینمای کشورهای انگلیسی زبان و دیگر کشورهای جهان نیز روز به روز کم رنگ تر می شود و ستارگان و فیلم سازانی که از هم تأثیر پذیری و الگوگیری فرهنگی دارند گواه این امر هستند. یک کودک آمریکایی همان قدر به تماشای کارتون های والت دیزنی علاقه دارد که به دیدن {انیمه} های ژاپنی؛ جوانان غربی هم همان قدر با فیلم های هنرهای رزمی آسیایی يا قالب فیلم های هندی آشنایی یافته اند که تماشاگران شرقی با فیلم های آمریکایی. با خواندن کتاب دایره المعارف مصور فیلم از هالیوود تا بالیوود می فهمیم که سینما نه تنها برای تماشاگرانش در سراسر جهان تفریحی ناب فراهم آورده، بلکه {هنر هفتم} نیز نامیده شده است. در ۱۹۱۶، هوگو مونستربرگ روان پزشک آلمانی، در ضمن بررسی ویژگی های یکتای سینما، از توانایی های آن برای فرموله کردن مجدد زمان و مکان سخن گفته است. در 1926 ریچاتو كانودو، منتقد فرانسوی زاده ی ایتالیا، این بحث را مطرح کرد که سینما باید از واقع گرایی فراتر رود و احساسات فیلم ساز و همچنین ویژگی های روانی شخصیت ها و حتی ناخودآگاه آنان را مطرح سازد. این امکانات سینما را فیلم سازان و نظریه پردازان {امپرسيونيست} فرانسوی از جمله لویی دلوک و ژان اپستين - نیز بیان کردند و هواداران نظریه ی تدوین که فیلم سازان اتحاد شوروی در دهه ی ۱۹۲۰ به اندیشه هاشان توجه داشتند، بر آن مهر تأيید زدند. این فیلم سازان همانطور که در کتاب دایره المعارف مصور فیلم از هالیوود تا بالیوود خواهیم خواند تداوم پذیرفته شده ی بسط زمانی را زیر پا نهادند و کوشیدند راه های تازه ای برای نمایش سیلان فکری و ذهنی شخصیت ها بیابند و داستان گویی سر راست و مستقیم را با تصاویر چندپاره و پراکنده و ارائه ی نظرگاه های مختلف جایگزین کنند. به این ترتیب، سینما به تدريج وارد مرحله ای شد که از نظر جدیت و ژرف بینی برابری می کرد نه تنها با به اصطلاح {فیلم هنری} بلکه با فیلم های رایج روز که پیشگامانش عبارت بودند از گریفيث، فرینس لانگ، چارلی چاپلين، بازبی بركلى، والت دیزنی، ژان رنوار، اورسن ولز، جان فورده و آلفرد هیچکاک. پیشرفت های فنی نظير ابداع فیلم های حساس، صدا، تکنی کالر، سینماسکوپ و تجهیزات سبک فیلم برداری نیز به کار آمدند تا راه های تازه ای برای بیان سینمایی بر پرده ی بزرگ بیابند. همانطور که در کتاب دایره المعارف مصور فیلم از هالیوود تا بالیوود می خوانیم در واپسین دهه ی سده ی بیستم {تصویرآفرینی رایانه ای} {CGI} به این کنکاش ها استمرار بخشید. دی وی دی و امکان دانلود فیلم از اینترنت به شیوه های مختلف فراهم شد. همان طور که پیترگرین اوی فیلم ساز انگلیسی گفته است:

{امروزه به جای آن که مردم سراغ فیلم ها بروند، فیلم ها هستند که به سراغ آنان می آیند}

فیلم سازان هم به تدریج می آموزند که چگونه از این شیوه های جدید تماشای فیلم بهره بگیرند. با این همه، با خواندن کتاب دایره المعارف مصور فیلم از هالیوود تا بالیوود به این نتیجه می رسیم که صرف نظر از پیشرفت های فنی رخ داده، فارغ از این که کجا و چگونه فیلم می بینیم بر صفحه ی تلفن همراه یا بر پرده ی بزرگ سینما ـ فارغ از این که شاهد یک درام عاشقانه ی سیاه و سفید هستیم یا یک فیلم عظیم حماسی تکنیکالر، آن چه کماکان مایه ی حيرت، تفكر و لذت تماشاگران می شود، نبوغ ذاتی فیلم است که ماحصل کار مشترک فیلم ساز، فیلم نامه نویس، مدیر فیلم برداری و بازیگران و غیره است.